دانلود رایگان


اثر تغذیه معدنی فسفر و پتاسیم بر رشد و تثبیت - دانلود رایگان



دانلود رایگان سویا گیاه بومی شرق آسیا، یکی از قدیمی­ترین گیاهان زراعی این ناحیه است و یک گیاه زراعی دانه­ای و روغنی حیاتی محسوب می­شود

دانلود رایگان
اثر تغذیه معدنی فسفر و پتاسیم بر رشد و تثبیت زیستی نیتروژن در گیاه سویا Glycine max (L.) Merr تحت شرایط غرقابی در مرحله رویشی گره بندیچکیده
به­منظور بررسی اثر دوره غرقابی و مقادیر مختلف فسفر و پتاسیم بر تثبیت زیستی نیتروژن در مرحله رویشی(V4) گیاه سویا رقم دی­پی­ایکس(کتول) آزمایشی به­صورت گلدانیدر سال 1392 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل: 1) تلقیح با باکتری (Brad­yrhizobium japonicum) و عدم تلقیح با باکتری، 2) ترکیب مقادیر مختلف فسفر و پتاسیم (سطح اول: بدون مصرف کود، سطح دوم: 200 میلی­گرم فسفر و 150 میلی­گرمپتاسیم در گلدان، سطح سوم: 300 میلی­گرم فسفر و 300 میلی­گرم پتاسیم در گلدان) و 3) طول دوره­های غرقابی (0، 5، 10، 15روز) بود. نتایج نشان داد میزان فعالیت پراکسیداز با اعمال تنش غرقابی ابتدا به مدت 5 و10 روز غرقاب افزایش و در تیمار 15 روز غرقابی کاهش یافت. در بین تیمار­های آزمایش، کمترین فعالیت آنزیم پراکسیداز در شرایط عدم تلقیح، عدم مصرف کود و صفر روز غرقاب (5/78 نانو مول بر دقیقه بر گرم در بافت تر) و بیشترین فعالیت (488 نانو مول بر گرم در بافت تر) در شرایط تلقیح با باکتری در سطح سوم کودی و 10 روز غرقاب مشاهده گردید. آنزیم کاتالاز نیز با افزایش مدت تنش غرقاب در تمامی تیمار­ها کاهش یافت. بیشترین آنزیم کاتالاز (1600 نانو مول بر دقیقه بر گرم در بافت تر) را تیمار تلقیح با باکتری در سطح کودی سوم و 15 روز غرقاب داشته است. با افزایش مدت غرقابی غلظت فسفر و پتاسیم در دانه و برگ و اندام غیربرگ (غلاف و ساقه) گیاه سویا روند کاهشی نشان داد اما در تیمار تلقیح در سطح کودیسوم با شیب کمتری نسبت به دیگر تیمار­ها کاهش صورت گرفت. حداکثر عملکرد دانه (22/43 گرم در بوته) در تیمار تلقیح در سطح کودی سوم و صفر روز غرقاب و کمترین آن (13/31 گرم در بوته) در تیمار عدم تلقیح در سطح کودی اول و 15 روز غرقاب به­دست آمد. میزان تثبیت زیستی نیتروژن (BNF) در گیاه با افزایش مدت دوره­های غرقابی رو به کاهش گذاشت اما با افزایش سطوح تغذیه­ای میزان نیتروژن تثبیت شده در گیاه کمتر تحت تاثیر قرار گرفت. بیشترین تثبیت زیستی نیتروژن در سطح کودی سوم بدون غرقاب (280 میلی­گرم در بوته) و کمترین آن در سطح کودی اول و 15 روز غرقاب (5/94 میلی­گرم در بوته) مشاهده شد.
کلید واژگان: دوره غرقابی، فسفر، پتاسیم، آنزیم­های آنتی­اکسیدان، عملکرد، BNF
عنوان
صفحه
2) در معادلات درجه دو برازش داده شدهبرای سطح برگ47
2) در معادلات درجه دو برازش داده شده برای وزن خشک برگ50
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای ارتفاع ساقه52
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای وزن خشک ساقه54
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای حجم ریشه57
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای وزن خشک ریشه59
2) در معادلات درجه دو برازش داده شده برای تعداد گره61
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای وزن خشک گره63
2) در معادلات درجه دو برازش داده شده برای آنزیم پراکسیداز66
2) در معادلات درجه دو برازش داده شده برای آنزیم کاتالاز69
2) در معادلات درجه دو برازش داده شده برای کلروفیل a72
2) در معادلات نمایی برازش داده شده برای کلروفیل b74
2) در معادلات نمایی برازش داده شده برای کاروتنوئید77
2) در معادلات نمایی برازش داده شده برای فلورسانس کلروفیل79
2) در معادلات درجه دو برازش داده شده برای درصد روغن81
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت نیتروژن دانه84
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت نیتروژن برگ86
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت نیتروژن غیربرگ88
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت فسفر دانه91
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت فسفر برگ95
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت فسفر در غیربرگ97
2) در معادلات خطی برازش داده شده غلظت پتاسیم دانه99
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت پتاسیم برگ101
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای غلظت پتاسیم غیربرگ103
2) در معادلات نمایی برازش داده شده برای اتیلن106
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای تعداد غلاف در بوته108
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای تعداد دانه در غلاف110
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای وزن هزار دانه113
2) در معادلات نمایی برازش داده شده برای عملکرد دانه117
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای عملکرد بیولوژیکی119
2) در معادلات خطی برازش داده شده برای نیتروژن تثبیتشده121
فصل اول ت
1- 1- تاریخچه و اهمیت سویا سویا گیاه بومی شرق آسیا، یکی از قدیمی­ترین گیاهان زراعی این ناحیه است و یک گیاه زراعی دانه­ای و روغنی حیاتی محسوب می­شود (اسدی و فرجی، 1388).زراعت سويا به عنوان دانه روغني از حدود سال 1342 با وارد كردن بذر آن به ايران در مناطقي مانند مازندران آغاز و متعاقب آن كشت سويا توسط شركت سهامي دانه­ هاي روغني در برخي ديگر از نقاط كشور معمول مي­ شود. از سال 1970 تولید سویا دسته­ کم دو برابر تولید سایر گیاهان روغنی مثل بادام زمینی، آفتابگردان، کلزا بوده است. سهم سویا از تولید دانه­های روغنی جهان از 32 درصد در سال 1965 به بیش از 50 درصد در دهه 1980 افزایش یافته است. دانه خشک سویا دارای 18-25 درصد روغن و 30- 50 درصد پروتئین می­باشد. سویا یکی از محصولات عمده زراعی در دنیا است که در تهیه روغن نباتی و تامین پروتئین برای انسان و دام نقش ویژه­ای دارد (حاتمی و همکاران، 1388). سویا جایگاه مهمی در بین گیاهان صنعتی کشورمان به­خصوص در استان گلستان دارد، به طوری­که بر اساس گزارش دفتر آمارFAO، کل سطح زیر کشت سویا در کشور در سال 91- 1392 برابر 80 هزار هکتار بود، که از این سطح 200هزار تن دانه سویا تولید شده است. استان گلستان با اختصاص 76 درصد از کل سطح زیر کشت سویای کشور و 75 درصد از کل تولید دانه این محصول به خود در جایگاه نخست تولید سویا در کشور قرار گرفت. استان گلستان با مساحت 7/20380 کیلومترمربع در شمال ایران، یکی از قطب­های اصلی تولیدات کشاورزی بوده و تقریباً همه ساله به همراه استان­های فارس و خوزستان در صدر تولید­کنندگان زراعی و صنعتی قرار دارد. در استان گلستان حدود 90 درصد زراعت سویا به­صورت کشت دوم (تابستانه) پس از برداشت گندم، کلزا و جو انجام می­گیرد، که نسبت به کشت بهاره محصول کمتری تولید می­نماید (نخعی و هزار جریبی، 1381). در سال زراعی 1390 استان­های گلستان 65 درصد، مازندران 16 درصد و سایر استان­ها حدود 19 درصد از سطح زیر کشت این محصول را به خود اختصاص دادند، استان گلستان به­دلیل شرایط مناسب اقلیمی و خاک حاصل­خیز از دیر باز مستعد کشت دانه­های روغنی بوده است و با سطح زیر کشت 60 هزار هکتار، مهم­ترین منطقه سویا در کشور محسوب می­شود و با تولید 45 درصد دانه­های روغنی کشور در سال­های اخیر مقام نخست تولید این محصول را در بین استان­های کشور به دست آورده است (خادم پیر و همکاران، 1391). این موضوع نشان­دهنده نقش مهم این گیاه در زندگی و اقتصاد کشاورزان استان است که ضرورت مطالعات بیشتر در خصوص این گیاه را ضروری می­سازد. با توجه به اهمیت موضوع و جایگاه کشت سویا در استان گلستان بررسی عوامل کاهش­دهنده تثبیت­کنندگی نیتروژن ارقام سویا و نهایتاً معرفی شیوه­های جدید به زراعی جهت افزایش کیفی و کمی عملکرد آن ضروری به­نظر می­رسد.
1- 2- ویژگی­های گیاه­شناسی سویا لوبیای روغنی یا سویا(Glycine max (L.) Merr.)گونه­هایی یک ساله از خانواده­ی بقولات، زیر خانواده­ی پروانه آسا و طایفه سه برگچه­ای­ها می­باشد. دو برگ اول این گیاه ساده و متقابل و بقیه­ی برگ­های آن سه برگچه­ای با آرایش متناوب است. ساقه در ارقام مختلف سویا به­صورت ایستاده دیده می­شود. از نظر وضعیت تشکیل گل بر روی ساقه، ارقام سویا را به دو گروه رشد محدود و رشد نامحدود تقسیم می­کنند. البته گروه حد واسطی به نام نیمه رشد محدود را نیز می­توان به این گروه اضافه کرد. در ارقام رشد محدود، رشد زایشی با تبدیل مریستم انتهایی ساقه­ی اصلی به مریستم زایشی آغاز می­گردد. بدین ترتیب با شروع رشد زایشی، رشد رویشی تقریباً متوقف می­شود اما در ارقام رشد نامحدود، بعد از شروع رشد زایشی نیز رشد رویشی ادامه می­یابد و تبدیل مریستم انتهایی ساقه به مریستم زایشی صورت نمی­گیرد.
ریشه سویا راست با انشعابات جانبی زیاد می­باشد که در­ صورت وجود باکتری همزیست Bradyrhizobium japonicum درخاک یا مایه­زنی این باکتری، گره­های حاوی باکتری بر روی ریشه تشکیل می­شود. گل­آذین سویا که حاصل رشد و نمو جوانه جانبی واقع در زاویه­ی بین برگ و ساقه است از نوع خوشه بوده و متشکل از 3 تا 15 گل می­باشد. گل­ها به رنگ سفید یا بنفش دیده می­شود. تشکیل و شکوفایی گل­ها از بخش تحتانی گل آذین آغاز شده و به سمت بالا ادامه می­یابد. ساختمان گل در سویا همچون سایر گیاهان زیر تیره­ی پروانه آساها از پنج گلبرگ (2 ناو، 2 بال و یک درفش)، 10 پرچم به­صورت دیادلفوس (9پرچم پیوسته و یک پرچم جدا از بقیه) و مادگی یک برچه­ایی تشکیل شده است. میوه­ی سویا از نوع نیام است. نیام­ها پس از رسیدگی به رنگ قهوه­ای روشن یا رنگ­های نزدیک به آن، بسته به رقم، در آمده و توسط کرک­های کوتاه پوشیده شده است. در هر نیام 1 تا 5 بذر، معمولا 2 تا 3 بذر دیده می­شود. وزن 1000 دانه در سویا اغلب بین 60 تا 200 گرم با میانگین حدوداً 150 گرم می­باشد. رنگ بذر در ارقام روغنی سویا معمولا زرد رنگ است ولی به­ویژه در ارقام غیر­­روغنی ممکن است به رنگ­های دیگر مانند سبز، قهوه­ای، سیاه، و ترکیبی از آن­ها دیده شود. سویا گیاهی روز کوتاه و گرمادوست است و به نور و گرمای فراوانی نیاز دارد. درحال حاضر سویا از عرض جغرافیایی 40 درجه جنوبی تا بیش از 50 درجه شمالی و از ارتفاع صفر تا بیش از 2100 متر از سطح دریا کاشته می­شود. این گیاه به شوری حساس است و پی اچ حدوداً خنثی تا کمی اسیدی برای رشدش مناسب است. به سایه اندازی و رقابت با علف­هرز حساس می­باشد. سویا به ورس مقاوم است، اما به­دلیل جوانه­زنی به­صورت اپی­ژیل به سله و تراکم بسیار حساس است. دمای حداقل برای رشد آن 10 درجه سانتی­گراد و دمای کشنده 2- درجه سانتی­گراد است (خواجه پور، 1386).
1- 3- تعریف مساله شواهد زیادی حکایت از پاسخ مناسب سویا به حاصل­خیزی خاک و مصرف بهینه کود دارد (حاتمی و همکاران، 1388). از طرفی ایجاد تنش غرقابی در محیط رشد گیاه به­دلیل کاهش هدایت ریشه­ای و بسته شدن روزنه­ها میزان دسترسی به عناصر غذایی کودی مثل نیتروژن و فسفر و پتاسیم را کاهش می­دهد زیرا با بسته شدن روزنه­ها نیرو محرکه اصلی آب و جذب غیرفعال آن متوقف شده و عدم جذب غیرفعال عناصر محلول در آب می­شود (پسر کلی، 1999). در این شرایط تخلیه اکسیژن محلول بسته به دما، فعالیت تنفسی گیاهان و میکروارگانیسم­ها و نیز فراوانی و تداوم اشباع بودن خاک منجر به کاهش یا عدم اکسیژن طی چند روز تا چند ساعت می­شود (گالشی و همکاران، 1388). آب گرفتگی طولانی مدت شرایط را برای افزایش میکروارگانیسم­های غیرهوازی مساعد می­کند و به­جای اکسیژن از گیرنده­های الکترون دیگری استفاده می­کنند. در نتیجه یون­های معدنی سمی و احیا شده مثل نیتریت (ازنیترات) و فروس (ازفریک) در خاک تجمع می­یابد (کافی و همکاران، 1388). تغییرات ایجاد شده در وضعیت الکتروشیمیایی خاک­های غرقاب نیز در جذب عناصر اختلال ایجاد می­کند و در این شرایطFe3+بهFe2+وMn4+بهMn2+، نیترات به نیتروژن و N2Oاحیا می­شود. در یک خاک غرقاب گاز­های متان و سولفید هیدروژن آزاد می­گردد. در این شرایط ایجاد تنش تغذیه­ای در گیاهان غیرمقاوم اتفاق می­افتد و جذب کود­های مصرفی نیز کاهش می­یابد (پسر کلی، 1999). بدون شك تثبيت زیستی نيتروژن (BNF)[1] بهترين و مهم­ترين راهي است كه خاك به­طور طبيعي از نيتروژن سرشار مي­شود. حداکثر نیتروژن تثبیت شده توسط سویا 237 کیلوگرم در هکتار در سال می­باشد. مقدار نیتروژن تثبیت زیستی شده توسط سویا متغییر بوده و به عوامل خاکی و محیطی، سویه باکتری مورد استفاده و رقم سویای کشت شده بستگی دارد (یادگاری و همکاران، 1383). گیاهان در تثبیت زیستی، به کمبود فسفر و پتاسیم و گوگرد حساس هستند. این مواد مغذی می­تواند به­طور مستقیم BNF را تحت تاثیر قرار دهند. از اثرات مستقیم این مواد: تاثیر در رشد رایزوبیوم­ها، تشکیل گره و عملکرد، و به­طور غیرمستقیم بر رشد گیاه میزبان می­باشد (دیویتو و همکاران، 2014). باکتری­های موجود در گره­های تثبیت­کننده نیتروژن برای فعالیت نیاز به اکسیژن دارند. در حالت غرقاب میزان اکسیژن فراهم شده برای این گره­ها به شدت کاهش پیدا می­کند. از طرفی دیگر، اکسیژنی که از طریق بافت ائرانشیم در اختیار این گره­ها قرار می­گیرد بسیار کمتر از مقدار کافی است. به ­همین دلیل، در شرایط غرقاب میزان فعالیت این گره­ها به شدت کاهش می­یابد.
1- 4- تنش غرقابی و اهمیت آن به­طور معمول یک دوره طولانی مدت بارندگی یا آبیاری بیش از حد همراه با زهکشی ضعیف خاک، باعث غرقاب شدن خاک می­شود. غرقاب شدن به­طور گسترده در خاک­های جهان رخ می­دهد که آسیب جدی بر پوشش گیاهان طبیعی و گیاهان زراعی دارد. در خاک غرقاب فضای مخصوص هوا از آب پر شده و در نتیجه انتشار گاز­ها بین جو و خاک و ریشه به تاخیر می­افتد (کافی و دامغانی، 1379). حالت آب ماندگی غرقاب با هم متفاوت هستند. غرقاب به شرایطی گفته می­شود که قسمتی از ساقه گیاه نیز در زیر سطح آب باشد. اما در صورتی­که فقط ماکروپور­های خاک اشباع از آب باشد آب ماندگی اتفاق می­افتد. شدت غرقابی بستگی به تغییرات وضعیت اکسیداسیون و احیای خاک دارد. در این حالت گاز­هایی مانند اکسیژن به سرعت تخلیه شده و گازهایی مانند اتیلن و دی­اکسید­کربن به سرعت تجمع می­یابد. دوره­های طولانی مدت آب ایستادگی فلور میکروبی خاک را به نفع میکروارگانیسم­های غیرهوازی که از گیرنده­های الکترون دیگری غیر از اکسیژن استفاده می­کنند، تغییر می­دهد و در نتیجه فرم­های احیایی و سمی یون­های معدنی مانند No3-، Fe2+،Mn2+و آنیون­هایی مانند سولفید که به­طور بالقوه سمی هستند افزایش می­یابد. زمانی که در وضعیت احیا می­باشد غلظت آهن، آلومینیم و منیزیم در محل­های قابل تبادل افزایش می­یابد و قسمتی از فسفر موجود در خاک تبدیل به فرم محلول می­شود و در معرض آبشویی قرار می­گیرد. گاز­هایی مانند اتیلن نیز تجمع یافته و اندام­های گیاهی را تخریب و یا رشد را محدود می­نمایند. بنابراین جذب عناصر غذایی را طی غرقاب کاهش یافته که منجر به تولید بیوماس کمتری می­شود. غلظت نیترات موجود در ساقه تحت تنش غرقاب به شدت کاهش می­یابد. وقتی که خاک غرقاب می­شود سرعت از بین رفتن اکسیژن بستگی به عوامل مختلفی از جمله تنفس ریشه گیاه و میکروارگانیسم­ها، حلالیت اکسیژن در آب و سرعت انتشار اکسیژن در خاک دارد و ایجاد شرایط بی­هوازی در خاک تحت تنش غرقاب از چند ساعت تا چند روز متغییر است. در شرایط غرقاب تثبیت زیستی نیتروژن در گره­های ریشه­های لگوم کاهش یافته و ارتباط مایکوریزایی وزیکولار­ آربیسکولار که به­طور طبیعی جذب فسفر را افزایش می­دهد کاهش می­یابد. در گیاهان غرقاب ریشه­های نابجا از بخش­هایی از ساقه که زیر آب قرار گرفته­اند خارج شده و به­صورت افقی رشد می­کنند. به احتمال قوی این امر نیز یک مکانیسم سازگاری است که اجازه جایگزینی سیستم ریشه اصلی را با ریشه­های جدید می­دهد. ریشه برخی گیاهان غرقاب تمایل به زمین­گرایی منفی دارند و به عبارت دیگر سمت بالا رشد می­کند. تحت شرایط کمبود اکسیژن میزان انرژی سلول­های ریشه کاهش می­یابد این انرژی برای جذب مواد غذایی ضروری است از این رو جذب فسفر، نیترات، پتاسیم کاهش می­یابد. غرقاب موجب کاهش در میزان کلروفیل برگ و کاتالاز (CAT)و کاهش سرعت فتوسنتز همراه می­شود. همچنین این تنش باعث عدم تعادل هورمونی می­شود و میزان جیبرلیک­ اسید و سیتوکنین سلول­های گیاهی به­طور معنی­داری کاهش می­یابد در حالی­که اتیلن وABA افزایش می­یابد. اولین عامل کاهش فتوسنتز تحت تنش غرقاب بسته شدن روزنه­ها و کاهش جذبCO2می­باشد. همچنین این تنش با کاهش میزان فعالیت رابیسکو موجب کاهش میزان فتوسنتز می­شود. تعداد دانه مهم­ترین اجزای عملکرد هستند که تحت تاثیر تنش غرقاب کاهش می­یابند و می­توانند به عنوان صفات مهم برای مطالعه تحت تنش مورد استفاده قرار گیرند (کافی و همکاران، 1388). در گرگان به­طور معمول سویا در خرداد ماه (به عنوان کشت دوم) مورد کاشت قرار می­گیرد. در برخی از سال­ها بارندگی­های سنگین طی تابستان و همچنین بارندگی­های اوایل پاییز موجب ایجاد شرایط غرقابی می­شود که شناخت عوامل مختلف ایجاد­کننده تنش غرقابی و راهکار­های مقابله با پیشگیری از آن امری مهم است.
1- 5- تاثیر عناصر غذایی بر گیاهان زراعی و تثبیت زیستی نیتروژن کلیه عناصر معدنی غذایی هر یک به نحوی در متابولیسم گیاهان دخالت مستقیم دارند و به همین دلیل کمبود آن­ها در گیاهان عوارض بیوشیمیایی و متابولیسمی و فیزیولوژیکی خاصی را ایجاد می­کنند. در نتیجه منجر به ظاهر شدن برخی نشانه­ها و علائم ظاهری به­خصوص در اندام­های مختلف گیاهان و به­ویژه برگ­ها می­شوند که به آن­ها علائم کمبود عناصر معدنی می­گویند و از روی این علائم می­توان کمبود عناصر مختلف را تشخیص داد (بهدانی، 1390). مقدار جذب عناصر غذایی در طی رشد تغییر می­کند. در برخی گیاهان زمان بیشترین در مرحله آغازین دوره رشد و در بعضی دیگر در مرحله بعدی قرار دارد. بدیهی است با مصرف عناصر غذایی بر اساس نیاز گیاه در طی رشد، کارایی مصرف کود افزایش می­یابد. معمولاً بالاترین کارایی مصرف کود در اولین واحد­های مصرفی آن بدست می­آید. به­تدریج با مصرف مقادیر بیشترکود، کمبود عناصر غذایی گیاه برطرف می­شود. از این مرحله به بعد، واکنش گیاه در برابر کود مصرفی کم شده و بنابراین کارایی مصرف آن کاهش می­یابد (واعظی و همکاران، 1381). الگوی تجمع عناصر غذایی پر مصرف در پهنک برگ­های سه برگچه­ای برای بیشتر این عناصر با الگوی تجمع ماده خشک هماهنگ است، درحالی­که الگوی غلظت آن­ها متفاوت است. در سویا در مرحله رویشی از پایین به سمت بالای بوته، غلظت N، P، Kبرگ­ها افزایش و غلظت Ca وMgکاهش می­یابد. انباشته شدن N، Pبه موازات انباشته شدن ماده خشک ولی با سرعتی بیشتر از آن افزایش می­یابد. غلظتk در پهنک برگ­های وسط پیش از گلدهی در مقایسه با پس از آن بیشتر است. در مرحله زایشی غلظتk ثابت و به نسبت کم است، اما دوباره پس از نمو دانه در پایان چرخه زندگی افزایش می­یابد (امام و همکاران، 1384). روئيز و رومرو (2002) روابط مثبتي را بين جذب عناصر پتاسيم، نيتروژن و فسفر گزارش كردند. کمبود فسفر و پتاسیم به­طور مسقیم فعالیت گره را مختل می­کند (دیویتو و همکاران، 2014). کمبود فسفر محدودیت شدیدی را در تثبیت زیستی نیتروژن و تعاملات همزیستی می­گذارد. گیاهانی که تثبیت زیستی نیتروژن انجام می­دهند نیاز بیشتری به جذب فسفر و پتاسیم از طریق کوددهی دارند به­دلیل نقشی که فسفر در توسعه و سیگنال­های انتقال و پتاسیم در رشد و توسعه گره­ها دارد (ویسانی و همکاران، 2013).فسفر با تمام جنبه­های تثبیت زیستی نیتروژن در گیاهان بقولات ارتباط دارد، که احتمالاً به­دلیل ارتباط بین فسفر و سازو کار­های انتقال انرژی است (کامکار و همکاران، 1390). برای تثبیت زیستی نیتروژن، انرژی فراوان مورد احتیاج است که با وجود فسفر کافی ATP فراوان تامین می­شود (راثی پور و همکاران، 1386).همزیستی فعال گره­های نیتروژن­ساز در دوره پر شدن دانه کاهش می­یابد به­ویژه تحت شرایط تنش­های محیطی میزان مواد غذایی میزبان کم شده و فعالیت باکتری­ها نیز کاسته می­شود. کاهش جریان مواد فتوسنتزی به طرف پایین که در اثر حرکت مواد پرورده به طرف دانه صورت می­گیرد ممکن است تثبیت زیستی نیتروژن و جذب عناصر عمده را در این مرحله که گیاه به مقادیر زیادی مواد غذایی نیاز دارد محدود سازد. در مرحله دانه­بندي به دليل كاهش رشد ريشه و پير شدن آن فعاليت تثبيت زیستی نيتروژن و جذب عناصر غذايي كاهش مي­يابد (موسیوند و همکاران، 1388).
1- 6-وضعیت مصرف کود­های شیمیایی فسفر و پتاسیم در استان گلستان در بیانیه جهانی غذا، حاصل­خیزي خاك به­عنوان کلید امنیت غذایی و کشاورزي پایدار عنوان گردید و مطالعات فائو و محققین مؤسسه تحقیقات خاك و آب نشان داده است که در برنامه کودي تا 60 درصد افزایش تولید در اثر مصرف بهینه کود بوده است. متوسط نسبت بین عناصر غذایی کودي نیتروژن ، فسفر و پتاسیم در استان گلستان 100، 48، 13 است. در بین کود­هاي شیمیایی اصلی کود­هاي نیتروژنی و پتاسیمی از درجه اهمیت، آلایندگی کمتري نسبت به کود­هاي فسفاته دارند. اهمیت آلایندگی کود­هاي فسفاته عمدتاً مربوط به عنصر کادمیم است. کادمیم براي سلامت انسان و دام بسیار خطرناك است (ارازنش و همکاران، 1389). به­منظور تامین فسفر مورد نیاز گیاهان در خاک از انواع مختلف کود­های شیمیایی فسفاتی استفاده می­گردد ولی با توجه به کارایی اندک، افزایش قیمت جهانی و وارداتی بودن بخش عمده این ترکیبات و همچنین آلودگی­های زیست محیطی ناشی از مصرف کود­ها (تجمع کادمیوم در خاک)، تمایل به استفاده از دیگر منابع تامین­کننده فسفر مورد نیاز گیاهان در حال گسترش است (احمد زاده و همکاران، 1388). مصرف بی­رویه کود­هاي شیمیایی، به­خصوص کود­هاي ازته و فسفاته طی چند سال اخیر و رعایت نکردن اصول ابتدایی دانش کشاورزي، که در آن حفظ تعادل عناصر غذایی گیاه در خاك الزامی می­باشد، خساراتی جبران­ناپذیر را به ساختار تغذیه­اي خاك، و در نتیجه به کشاورزي استان گلستان وارد نموده است. کاربرد کود­هاي شیمیایی به میزان زیاد، سبب ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی در گیاه شده، نشو و نماي بعضی حشرات، کنه­ها و عوامل بیماري­زا را گسترش می­دهد (ارازنش و همکاران، 1389).
1) دوره­های غرقابی بر روی تثبیت زیستی نیتروژن در سویا تاثیر ندارد.
2) دوره­های غرقابی بر روی عملکرد واجزا عملکرد سویا اثر ندارد.
3) دوره­های غرقابی جذب عناصر غذایی فسفر و پتاسیم را کاهش نمی­دهد.
1- 8- اهداف هدف از این کار پاسخ به این سوال است که تغذیه معدنی گیاه سویا با کود­های فسفر و پتاسیم تحت تاثیر دوره­های غرقاب در مرحله رشد رویشی چه تاثیری بر روی تثبیت زیستی نیتروژن دارد. به­دلیل اهمیت زیاد استان گلستان در تولید سویا در کشور (8/73 درصد از کل تولید کشور) و نقش مهم سویا در تامین معیشت کشاورزان استان، شناخت مجموعه عواملی که باعث بروز تنش غرقاب و درنتیجه استقرار نامطلوب گیاه در مزرعه و به­دنبال آن کاهش کارایی جذب عناصر غذایی همچون نیتروژن، فسفر، پتاسیم می­گردد، ضروری است. در این راستا سوالات متعددی مطرح می­شود، چه عواملی باعث بروز تنش غرقاب می­شود و این تنش چه اثری بر کاهش عملکرد سویا دارد؟ آیا نوسانات دمایی و بارش در استان در طی دوره رویشی بر میزان عملکرد و تثبیت زیستی نیتروژن و جذب عناصر غذایی موثر است؟ آیا دوره­های غرقابی متفاوت در دوره رویشی اثرات متفاوتی بر جذب عناصر غذایی و عملکرد و تثبیت زیستی نیتروژن دارد؟ چه راهکار­هایی می­توان برای پیشگیری از بروز تنش غرقاب و به حداقل رساندن خسارات آن از جمله کاهش جذب عناصر غذایی در این شرایط به کشاورزان منطقه ارائه داد؟


دریافت فایل
جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید




تغذیه معدنی فسفر و پتاسیم


تثبیت زیستی نیتروژن


گیاه سویا


غرقابی در مرحله رویشی گره بندی


دانلودپایان نامه


word


مقاله


پاورپوینت


فایل فلش


کارآموزی


گزارش تخصصی


اقدام پژوهی


درس پژوهی


جزوه


خلاصه